De wedstrijd om de 3e en 4e plaats en afscheid nem
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Militair Dames Volleybalteam
17 Juli 2012 | Nederland, Amsterdam
De dag voorafgaand werden we toch een klein beetje verrast door de Grieken, vanwege een omzetting van de libero. Hierdoor moesten we 2 scenario’s bedenken, want we weten al lang dat ze deze omzetting ook weer zo terug kunnen draaien.
Om 10 uur hebben we een wedstrijdbespreking gehouden en het viel me op dat er toch weer de nodige zenuwen bij een groot aantal meiden aanwezig was, maar ik zag ook dat er wel een POSITIEVE spanning aanwezig was en dat gaf mij in ieder geval het vertrouwen dat er een leuke prestatie geleverd kon gaan worden. Na de wedstrijdbespreking vertrokken naar de Sporthallen Zuid, waar Duitsland in een spannend gevecht gewikkeld was met Canada. Gelukkig voor onze Duitse vrienden hebben ze toch nog gewonnen zodat ze op de 5e plaats zijn geëindigd, maar in ieder geval wel ONDER ons.
Na de laatste peptalk in de kleedkamer betraden we het wedstrijdcourt en zagen tijdens de warming-up de tribune langzaam vollopen. Ik zag, naast familie en bekenden, ook een aantal oud speelsters op de tribune zitten en dat vond ik toch wel heel erg leuk.
Alle ingrediënten voor een mooie wedstrijd waren aanwezig en toen ik tijdens de warming-up ook nog een aanvaring met de Coach van de Grieken kreeg over het inslaan aan het net, was ook bij mij de focus geheel gericht om het hen zo lastig mogelijk te gaan maken.
De 1e set ging redelijk op en neer, maar helaas hadden we aan het einde van deze set een klein beetje pech en verloren deze helaas met 25 – 21 ????. De 2e set was duidelijk wat minder aan onze kant en we kregen gewoon geen vat op hun aanvalsters zodat we verloren met 25 – 13. Het geweldige publiek liet zich luid horen en onder de regie van onze wisselspeelters, die een groot scala aan liederen liet horen ontstond er weer een sfeertje waar absoluut goed in kon worden gepresteerd. Wij van de staf zaten (of stonden) echt te genieten van de enorme vechtlust van “onze” meiden, maar uiteindelijk kwamen we aan het einde toch weer net tekort tegen de sterke Grieken en we verloren ook deze set helaas met 25 – 23.
Ondanks de nederlaag ben ik zeer tevreden over de geweldig prestatie welke ons team heeft neergezet. 4e plaats in een zeer sterk bezet toernooi en eindigen boven Duitsland, USA en Canada is ook nog eens een prima resultaat.
Daar kun je gewoon mee thuiskomen dacht ik nog. Terwijl ik mijn spullen bijeen aan het rapen was, hoorde ik de oproep dat de toeschouwers en speelsters nog even bijeen moesten komen bij het 1e tribunedeel.
Toen ik nog meer oud speelsters van het team daar zag staan, had zelfs ik door dat er misschien nog even een klein afscheidswoordje voor me zou zijn. Nou dat afscheidswoordje hield bijna niet op. Eerst de kolonel Nico Spreij, die vertelde dat hij er tijdens mijn 1e WK in Constanza Roemenië in 2002 bij was als Chef de Mission en ons daar toen de wereldtitel zag behalen. Daarna somde hij nog een aantal andere prestaties waaronder een 2e plaats en twee 3e plaatsen tijdens de diverse wereldkampioenschappen waar ik bij mocht zijn.
Na het mooie cadeau (een podium met 1, 2 3) nam Annelieke Dielis het woord. Annelieke is er (op een uitzending na) alle jaren bij geweest en we zouden samen (met Johan) een boek kunnen schrijven over alle belevenissen tijdens deze toernooien. Ik ga jullie hier nu niet over informeren, omdat het stuk dan veel te lang wordt. Tenslotte kwam Johan aan de beurt om zijn woordje te doen. Iedereen die Johan kent, weet dat er dan altijd wel iets verteld wordt wat niet helemaal waar is. Dat is helemaal niet erg, want zo kennen we Johan en ik weet in ieder geval dat hij het wel goed met me voor heeft.
Wat ik tenslotte wil zeggen is het volgende. Ik heb het in de 10 jaar als coach van het team enorm naar mijn zin gehad. Telkens begon je een voorbereiding naar een toernooi toe met vaak weer nieuwe en onervaren speelsters. Je zag die groepen langzaam gevormd worden en vooral het niveau per week gewoon omhoog gaan. Als trainer/coach is geeft dat een geweldige kick. Samen met de enorme vechtlust die ik met ALLE teams heb meegemaakt en de soms zeer uitgebreide analyses met de staf van het team is dat de grootste motivatie geweest om deze leuke job te doen.
Ik weet (zelfreflectie) dat ik niet altijd gemakkelijk ben geweest voor mijn omgeving, zeker als de wedstrijden dichterbij kwamen. Dat ik me graag cryptisch wil uitdrukken is ook zo’n eigenschap, maar gelukkig hebben jullie ook dat van mij geaccepteerd.
Bedankt voor de mooie cadeaus (inclusief pannenlappen) en al die mooie jaren en ik wens de dames volleybal equipe nog een zeer LANGE en SUCCESVOLLE toekomst toe.
Groetjes, Hans
-
17 Juli 2012 - 08:35
Henny:
We zullen je missen Hans! -
17 Juli 2012 - 12:30
Mariska:
Tjee mooi geschreven!! Echt op z'n Hanss...nogmaals dank! -
17 Juli 2012 - 18:35
Marjolein:
Hansje Hansje!
Mooi verslag! Ontzettend bedankt voor de afgelopen 3 jaar, ik heb het erg leuk gehad en hoop dat we elkaar nog eens zien!
Groetjes Marjolein -
17 Juli 2012 - 19:28
Annelieke:
Hans, nogmaals dank voor de mooie en uitdagende jaren!
Als Coby nog nieuwe 'pennenleps' nodig heeft dan horen we het wel!!
Het ga je goed!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley